Παραθέτω ένα ποίημα της αείμνηστης βραβευμένης ποιήτριας Νίκης Μαραγκού, που έφυγε πρόωρα και άδικα από την ζωή σε ένα δυστύχημα στην Αίγυπτο. Το έλαβα στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο από την αδελφή της Άννα, την οποία ευχαριστώ.
Αύριο
θα ανατείλει ο ήλιος στην ώρα
του
γιατί ο κόσμος τούτος
έχει κανόνες απαράβατους
και περιγράμματα αμετακίνητα
που δεν είμαι σε θέση να κατανοήσω.
Κρατώ λοιπόν την
ψευδαίσθηση
της ελευθερίας
και ευφραίνομαι
στη θέα των καραβιών με φώτα
στην παραλία της Λεμεσού,
διαβάζοντας για την Άννα Λουζινιάν
που κυκλοφορούσε με τον
παπαγάλο της
ενώ στο γάμο της ένας
γιγάντιος αετός περπατούσε μέσα
στο πλήθος κινώντας μηχανικά
τις φτερούγες του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου